De verwachting was dat het aantal faillissementen in 2025 zou toenemen. Dat is niet gebeurd. Sterker nog: de trend in 2025 lijkt zelfs dalend ten opzichte van 2024. Op de website van het Centraal Bureau voor de Statistiek kun je die ontwikkelingen maandelijks volgen.

Ook ik had dit niet verwacht, althans, niet dat er sprake zou zijn van een daling. Dat zegt op zichzelf misschien niet alles, maar ook de hoofdeconoom van de Rabobank bleek verrast, zo las ik. Mijn eigen voorspelling was dat het aantal faillissementen in 2024 zou groeien en vervolgens zou stabiliseren op een niveau iets boven het gemiddelde van vóór corona, zo’n 3.950 faillissementen per jaar. Met andere woorden: geen daling in 2025.

In de Volkskrant van 12 december 2025 werd een mogelijke verklaring genoemd: bedrijven die zichzelf opheffen. Dus stoppen met ondernemen zonder faillissement. In 2024 werden maar liefst 153.000 bedrijven opgeheven, 27 procent meer dan het jaar ervoor. Ook in de eerste drie kwartalen van 2025 lag het aantal opheffingen nog eens 12 procent hoger dan in dezelfde periode in 2024.

De vraag is of ook het relatief nieuwe instrument van de WHOA hierin een rol speelt. Wie daarnaar zoekt, ziet dat het aantal WHOA-trajecten in 2025 lijkt toe te nemen. Maar met aantallen van enkele tientallen blijft de impact beperkt. Wat deze cijfers niet laten zien, is dat veel ondernemers rechtstreeks in gesprek gaan met hun schuldeisers en tot een minnelijke regeling komen, buiten een WHOA-akkoord om.

Die ontwikkeling laat zich landelijk niet goed meten. Onze ervaring op kantoor is dat circa 60 procent van de zaken die binnenkomen als mogelijk WHOA-traject uiteindelijk eindigt in een minnelijke regeling met alle schuldeisers. Dat is op zichzelf een aanzienlijk verschil, maar de vraag blijft of dit voldoende impact heeft op de bredere ontwikkeling van het Nederlandse bedrijfsleven.

Al met al lijkt Nederland tegen de wereldwijde trend in te gaan. Uit onderzoek van verzekeraar Allianz blijkt namelijk dat het aantal faillissementen wereldwijd in 2025 met 6 procent is gestegen. Dat roept de vraag op of Nederland economisch sterk of flexibel genoeg is om een forse stijging van faillissementen te vermijden, of zelfs de daling voort te zetten.

Hoewel mijn voorspelling voor 2025 dus niet helemaal is uitgekomen, waag ik me toch aan een vooruitblik op 2026. Mijn verwachting blijft dat we in 2026 en 2027 uitkomen op een niveau iets boven het gemiddelde van 2016–2019.

De wereldwijde onrust, in combinatie met het onvoorspelbare gedrag van de regering-Trump, zal de wereldhandel naar mijn mening negatief beïnvloeden. Juist die wereldhandel is voor Nederland als open economie van groot belang, gezien onze sterke afhankelijkheid van export van goederen en diensten. Nu ook de motor van onze belangrijkste handelspartner Duitsland begint te haperen, en interne problemen zoals de woningcrisis, arbeidsmarktkrapte en stikstofproblematiek onopgelost blijven, zullen de gevolgen vroeg of laat zichtbaar worden in verschillende sectoren.

Dat zal niet alleen gelden voor handel, transport en industrie, maar mogelijk ook voor de zorg en de bouw, al zijn er ook voorspellingen die juist groei in de bouwsector verwachten in 2026. Wie er gelijk krijgt, weten we rond deze tijd volgend jaar.

Hoe dan ook: fijne feestdagen en een bijzonder en gezond 2026!