Donderdag 09-04-2015

In januari 2012 schreef ik een blogpost over “Advocaten, late 40’ers en sociale media”:

Ik sloot mijn verhaal destijds af met een voorspelling:

“Ik denk dat sociale media in de toekomst net zo belangrijk worden in ons dagelijks leven als internet. Niemand vraagt mij nu nog hoeveel tijd ik met internet “kwijt” ben. Velen waren indertijd sceptisch over internet. Die hebben allemaal ongelijk gekregen. Dat gaat zeker ook met sociale media gebeuren!”

Het is tijd om de balans op te maken. En ik moet helaas concluderen dat het gebruik van sociale media onder advocaten, zowel jong als oud, nog niet echt van de grond is gekomen. Ik was recent bij een congres voor o.a. advocaten over de digitalisering van de rechtspraak, een project genaamd KEI (@Programma_Kei Kwaliteit en Innovatie Rechtspraak). Op dat congres sprak de leidende autoriteit op het gebied van innovatie in de juridische dienstverlening, Prof. Richard Susskind. Hij hield een inspirerend betoog over hoe technologie de advocaat straks voor een groot deel overbodig maakt. Één van de issues die ter sprake kwam, was het gebruik van sociale media door advocaten. Hij vroeg aan de circa 1.000 aanwezigen hoeveel van hen actief waren op Twitter. Het antwoord was ontluisterend, slechts zo’n 5% stak de hand op. Hij was verbaasd, en zei: “Kom op mensen, Twitter heeft zo’n half miljard gebruikers wereldwijd! What are you waiting for!”

Wat bracht mij en ons kantoor Twitter de afgelopen drie jaar? Het aantal volgers van ons kantooraccount @turnaroundadvoc is gestegen van 200 naar 524. Mijn privé account @jaapvandermeer1 staat nu op 312 volgers en dat zijn niet alleen “terugvolgers”. Vergis je niet, het gaat er niet om hoeveel volgers je hebt, het gaat er om hoeveel nuttige informatie je krijgt en hoeveel interactie je met gebruikers hebt. Deze interactie heeft ons al meerdere waardevolle offline contacten opgeleverd. Ook zijn de bronnen van zakelijke informatie verspreid via Twitter inmiddels zodanig geoptimaliseerd dat nagenoeg alle ontwikkelingen op ons vakgebied ons kantoor als eerste bereiken. En als ons kantoor betrokken is bij een spraakmakend faillissement, zoals Vleesgroothandel Willy Selten of Huishoudelijke Zorg Pantein/Vivent, bereikt alle informatie die daarover op Twitter wordt verspreid - via een zoekkolom van TweetDeck - ons als eerste.

Toch denken mensen die ik spreek op borrels en partijen nog steeds dat twitteren alleen maar eenzijdig informatie zenden is over waar je naar toe gaat en wat je eet. Het klopt, niet alles wat je op Twitter leest is altijd even nuttig en leuk. Echter, dat geldt voor alles op internet, maar ook in de krant. Ik lees ook niet de hele krant, maar alleen de voor mij nuttige artikelen. Anders dan een krant of het internet is Twitter een communicatiemedium, net zoals e-mail en WhatsApp, bedoeld voor interactie.

Wat mij bovendien opvalt is dat het gebruik van Twitter, of juist de aversie daartegen, niet leeftijdsgebonden is. Studenten of net afgestudeerde juristen die wij op sollicitatiegesprek krijgen voor een functie als student–stagiaire of advocaat-stagiaire, staan met hun oren te klapperen als ik hen vraag of zij actief zijn op Twitter. Meestal is dat niet het geval. Facebook en LinkedIn gaat nog wel, maar Twitter, nee. Zeker de jonge aanstormende “intelligentsia” zouden toch nieuwe ontwikkelingen moeten omarmen?!

Kortom, het duurt denk ik nog even voordat mijn collega’s - oud en jong - ‘om gaan’. Ik ben nu niet meer zo hoopvol als drie jaar geleden, maar er komt een tijd dat 95% van mijn collega’s het nut van Twitter gaat inzien.