Wat een heerlijk weer! Wat kan ik genieten van het vele licht, de zon die weer schijnt en de temperaturen die oplopen. Daar krijg je echt extra energie van.

Het is dan ook bijna jammer dat we op zo`n mooie dag de hele dag achter onze pc en dichte lamellen zitten. Een wandelingetje tijdens de lunch voor een beetje vitamine D is dan ook regelmatig een fijne afwisseling.

Nu zijn wij bij Turnaround Advocaten ook gezegend met een prachtig dakterras. Hier hebben we met collega`s al vele momenten tussendoor, vrijmibo of lunch, doorgebracht in de vroege voorjaarszon. Of in de schaduw van de parasol als het wat verder in de zomer toch wel wat aan de warme kant is.

En daar kom ik toch al vrij snel op het punt van gedoe. Elke dag, zo tegen half één gaan wij gezamenlijk lunchen. De lunchkar komt voorbij, de tafel wordt gedekt en “WE KUNNEN LUNCHEN” wordt er door de gang geroepen. Niet snel daarna komen alle collega’s hun kamer uit met de eigen verzorgde lunch. Tot zover gaat het prima.

En dan is het weer voorjaar. Bij de eerste zonnestraal, ongeacht de temperatuur buiten, hoor je uit sommige kamers “lunchen we buiten?” met als tegenreactie uit weer een andere kamer “neeeeee, veel te koud”. Op andere dagen hoor je “Nee, veel te warm”, “Het waait te hard“, “Nee wespen”, of “Ik eet niet graag buiten”, dit afhankelijk van de weersomstandigheden. Prima, zou je denken. Wie wil pakt zijn bordje en gaat naar buiten en de rest blijft lekker binnen. Maar nee nee nee, zo werkt dat dus niet. Dagelijks wordt hierover gesoebat, al jarenlang. Je zou bijna blij zijn als het weer najaar is of als het een keer regent 😉.

Nu ben ik toevallig diegene die zeer regelmatig de tafel dekt. En wie de tafel dekt, hakt vaak de knoop door. Dit onder zeer grote druk van de voor- en tegenstanders. En ik bedacht me ineens dat met het aanstaande voorjaar ook dit hele gedoe er weer aan zit te komen.

Bij deze heb ik me dan ook voorgenomen om er dit jaar eens niet meer in mee te gaan. De lunchkar zet ik klaar en wie dat graag wil, die gaat naar buiten, wie niet wil blijft lekker binnen. Mij om het even… Maar ik ben wel benieuwd hoe lang ik dit kan volhouden.